Inhibitory SGLT-2 nie są związane ze wzrostem ryzyka złamań u pacjentów z cukrzycą typu 2 jak wskazują wyniki nowych badań z baz danych dużej liczby pacjentów.
Wyniki oparte o dane 9 000 pacjentów UK Clinical Practice Research Datalink (UKCPRD), u których zastosowano inhibitor SGLT-2, zostały opublikowane 11 lipca w Diabetes Care.
Do tej pory związek pomiędzy SGLT-2 a zwiększonym ryzykiem złamań był kontrowersyjny.
W 2015 roku FDA nakazało wpisanie do Charakterystyki Produktu inhibitora SGLT-2 kanagliflozyny, Invokany, ostrzeżenie o wzroście ryzyka złamań kości.
Publikacja wyników badania CANVAS (Canagliflozin Cardiovascular Assessment Study) w 2017 roku wykazała niewielki, ale znamienny wzrost ryzyka złamań u pacjentów stosujących kanagliflozynę w porównaniu z placebo (15.4 vs 11.9/1000 pacjento-lat; P = .02) dalej utrzymując zaniepokojenie tą kwestią, chociaż w siostrzanym badaniu CANVAS-R nie potwierdziły się te obawy.
Ostatnie 3 badania obserwacyjne także nie wykazały wzrostu ryzyka złamań.
Do badań tych włączono 73 178 pacjentów w wieku 40 lat i starszych z bazy danych UKCPRD, którzy rozpoczęli leczenie inhibitorem SGLT-2 w 2013 roku.
9454 z tych pacjentów: 1288 stosowało kanagliflozynę, 5539 dapagliflozynę, 2133 empagliflozynę, a 494 stosowało więcej niż jeden inhibitor SGLT-2. 18 410 stosowało inhibitor DPP-4.
Średni czas obserwacji wynosił 1.9 lat i wykazano 1973 złamania tj. 12.88/1000 pacjento-lat.
Ryzyko złamań nie było większe w grupie pacjentów stosujacych inhibitor SGLT-2 w porównaniu z DPP-4 (11.0 vs 14.8/1000 pacjento-lat odpowiednio, nieznamienny HR, 0.97).
Kiedy przyjrzymy się poszczególnym inhibitorom SGLT-2, kanagliflozyna była właściwie związana ze zmniejszonym ryzykiem złamań (HR, 0.47), ale było to statystycznie nieznamienne z powodu małej liczby zdarzeń (n = 10).
Jeżeli z kolei przyjrzymy się typom złamań u chorych stosujących inhibitor SGLT-2, to tylko złamania kręgów wzrastały, ale nieznamiennie (HR, 1.76).
Podobnie związek pomiędzy wywiadem w kierunku złamań, osteoporozą, wiekiem czy płcią nie miał znaczenia.
Podsumowując, wyniki dużych badań wskazują, że stosowanie inhibitorów SGLT-2 nie zwiększa ryzyka zlamań w porównaniu z inhibitorami DPP-4.
