Do badania włączono kobiety z rejestru Netherlands Cancer Registry–PHARMO Database Network (N = 33 377) z rakiem piersi zdiagnozowanym w latach 2002-2014, z cukrzycą typu 2, które przed diagnozą raka otrzymywały 2 lub więcej leków obniżających glikemię, ale nie insulinę.
Kobiety z cukrzycą typu 2 porównano z kobietami bez cukrzycy.
Wśród kobiet z cukrzycą, porównano kobiety stosujące lub nie stosujące leczenie insuliną.
Badano związek pomiędzy cukrzycą typu 2/insuliną i charakterystyką raka piersi, obejmującą klasyfikację TNM (wielkość guza, stan węzłów chłonnych, przerzuty), morfologię, stopień złośliwości, receptory estrogenowe i progesteronowe, receptor ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2 i podtyp komórkowy.
Kobiety z cukrzycą typu 2 (n = 1 567) miały częściej diagnozowane bardziej zaawansowane stadia guza (OR 1.28 [95% CI 13–1.44]) i wyższy stopień złośliwości (1.22 [1.08–1.39]), chociaż rzadziej guzy piersi receptorowo ujemne (0.77 [0.67–0.89]) w porównaniu z kobietami bez cukrzycy (n = 6 267).
Nie wykazano związku z innymi cechami charakterystycznymi dla raka piersi.
U kobiet z cukrzycą typu 2 stosujących insulinę (n = 388) nie diagnozowano innych cech raka piersi jak u kobiet z cukrzycą typu 2 nie stosujących insulinę (n = 1,179).
Kobiety z cukrzycą typu 2 mają większe ryzyko zdiagnozowania bardziej agresywnej postaci raka piersi niż kobiety bez cukrzycy.
Nie potwierdzono, że stosowanie insuliny (analogowej) ma związek ze wzrostem rozwoju bardziej zaawansowanego raka piersi.
